Infekcje intymne w ciąży
Infekcje intymne w czasie ciąży są nierzadkim problemem. Statystycznie ich nasilenie się zwiększa nawet u kobiet, które nigdy ich nie miały, a będąc w ciąży, doświadczają ich przykrych dolegliwości. Przyczyną infekcji intymnych w ciąży są dwie okoliczności. Pierwszą z nich jest fizjologiczna zmiana poziomu hormonów a drugą – mniej bezpośrednio związane z samą ciążą – zmiana odczynu pH pochwy wywołana często leczeniem antybiotykiem innej choroby współistniejącej lub większa skłonność kobiet ciężarnych na infekcje. Infekcje intymne można równie dobrze nabyć, nie będąc w ciąży, ale ich leczenie podczas jej trwania jest bardzo ważne. Szczególnie musimy zwrócić na nie uwagę w drugim i trzecim trymestrze ciąży, by zapobiec powikłaniom takim jak poronienie czy ryzyko przedwczesnego porodu.
Grzybica pochwy
Jak wspomniałam powyżej, najczęstszą z występujących infekcji na każdym etapie ciąży jest grzybica pochwy i sromu. Grzybicze zakażenie pochwy jest najczęściej spowodowana przez grzyby z grupy Candida stąd jej inna nazwa – kandydoza. Grzyby te pojawiają się na skutek naturalnie zmienionych poziomów hormonów podczas trwania ciąży.
Charakterystyczne objawy serowatych i bezwonnych upławów oraz współistniejące uczucie świądu mogą być wystarczające do podjęcia samodzielnej kuracji lekami lub środkami do stosowania miejscowego. Gdy infekcja intymna pojawi się po raz pierwszy, nie musimy od razu iść do lekarza, wystarczy porada farmaceuty w aptece. Natomiast w przypadku, kiedy infekcja grzybicza powtarza się i występuje nawracanie objawów,należy skontaktować się z lekarzem. Nawracanie objawów może sugerować antybiotykooporność lub nadkażenie innymi patogenami. Przy nawracających i uporczywych objawach lekarz prawdopodobnie zleci wykonanie posiewu czystości pochwy w celu identyfikacji patogenu i zaproponuje bardziej selektywne leczenie.
Ze względu na fakt aby uniknąć potencjalnego działania niepożądanego danego leku na płód, leczenie kandydozy u kobiet w ciąży polega głównie na leczeniu miejscowym tzn. dopochwowym w postaci globulek i maści na srom, a nie zażywaniem doustnych antybiotyków.
W przypadku leczenia grzybicy pochwy i sromu to głównie leki z nystatyną albo klotrimazolem, które to występują w postaci globulek dopochwowych lub maści. Większość globulek czy maści przeciwgrzybiczych można kupić bez recepty.
Warto jest pamiętać, że aby skutecznie wyleczyć infekcję intymną nasz partner również powinien przejść taką kurację razem z nami. Nieleczona grzybica pochwy może doprowadzić do poważnych konsekwencji – warto o tym pamiętać. Czasami infekcja grzybicza przyczynia się również do powstania nadżerek szyjki macicy, które przed spodziewanym porodem należy bezwzględnie wyleczyć.
Bakteryjne zakażenie pochwy
Inną infekcją, często występującą u kobiet w ciąży jest bakteryjne zakażenie pochwy.
Bakteryjne zapalenie pochwy może być spowodowane chorobą współistniejącą – bakterie chorobotwórcze rozwijają się, gdy odczyn pH w pochwie zostaje zaburzony, niszcząc jej naturalną florę bakteryjną. Ma to np. miejsce w przypadku stosowania doustnej antybiotykoterapii w celu leczenia innych infekcji niż intymne czy nadmiernego stosowania środków czystości. Przy nieleczonym zakażeniu pochwy może dość do poważnych powikłań, jak zapalenie błony śluzowej macicy, a nawet poronienia.
Bakteryjne zakażenie pochwy zazwyczaj objawia się w momencie, kiedy mamy do czynienia z nieprzyjemnym zapachem z pochwy, bez szczególnego świądu jak to ma miejsce w grzybicy pochwy i sromu. Upławy są zazwyczaj szaro-białe lub lekko brunatne i towarzyszy im nieprzyjemny rybi zapach.
W takim przypadku w pierwszym rzędzie zaleca się uzupełnienie naturalnej mikroflory bakteryjnej. W tym celu należy przyjmować probiotyk ze szczepami bakterii Lactobacillus, których to szczepy są dostępne w naturalnym środowisku w wielu jogurtach i kefirach. W przypadku braku pozytywnego rezultatu po wstępnej kuracji należy wykluczyć współistniejącą grzybicę pochwy. Powtarzające się i przewlekłe zakażenia bakteryjne wymagają stosowania doustnej antybiotykoterapii np. metronidazolem – doustnym antybiotykiem bezpiecznym dla ciężarnych w każdym trymestrze ciąży. Terapia trwa 7 dni. Po zakończeniu leczenia infekcji intymnej konieczne jest wykonanie badań mikrobiologicznych w celu potwierdzenia jego skuteczności.
Pamiętajmy, że w razie jakichkolwiek wątpliwości należy się skontaktować z lekarzem.
Infekcje intymne w ciąży mogą być niekomfortowe, bolesne, a czasem nawet niebezpieczne. Na szczęście istnieje kilka kroków, które możesz podjąć, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na infekcję intymną. Po pierwsze, upewnij się, że praktykujesz dobrą – nie znaczy to bardzo częstą – higienę oraz stosujesz odpowiednie, bezpieczne środki do higieny intymnej. Regularnie myj miejsca intymne wodą z mydłem i upewnij się, że twoje paznokcie są krótkie i czyste. Dobrym pomysłem jest również noszenie luźnych ubrań i bawełnianej bielizny, ponieważ mogą one pomóc w zapobieganiu podrażnieniom i ułatwić utrzymanie tego obszaru w czystości. Jeśli jesteś w ciąży, szczególnie ważne jest, aby się regularnie badać, ponieważ niektóre infekcje intymne mogą być szkodliwe dla dziecka. Podjęcie tych środków ostrożności może pomóc w utrzymaniu bezpieczeństwa i zdrowia oraz zmniejszyć ryzyko zachorowania na infekcje intymne.
Najczęstsze infekcje intymne w ciąży
- grzybicze zakażenie pochwy i sromu,
- bakteryjne zakażenie pochwy,
- zakażenie wirusem opryszczki,
- rzęsistkowica,
- zakażenie układu moczowego.